Bianca is thuiskapster. Zo komt ze ook bij Astrid over de vloer, die eerder aan dit project meedeed. “Volgens Astrid was dit echt iets voor mij. Ik was het daar niet meteen mee eens, veel te spannend.” Maar de gedachte liet Bianca niet los en ze besloot zich toch op te geven. “Ik vond dat ik het moest doen, ik ben bijna dertig en waarom ook niet. Ik vind het nog steeds erg spannend, de shoot zelf, maar ook de reacties daarna. Maar het is goed om zo nu en dan buiten je comfortzone te treden, wat de andere vrouwen ook al zeiden.”
Ze vond vooral de foto’s erg mooi en dat is natuurlijk geweldig. Voor deze ene keer hebben we ook een wit kledingstuk gebruikt en dat werkte erg goed. Zo krijgt zwart-wit toch een extra dimensie. Bianca heeft te kampen gehad met een burnout 4 jaar geleden. “De aanleiding van de burn-out was dat ik niet naar mijn eigen lichaam luisterde en altijd aan de verwachtingen van andere mensen wou voldoen en daardoor steeds over mijn eigen grenzen heen ging. Ik ben daar weer uit gekomen door rust te nemen en goed naar mezelf te kijken, dicht bij mezelf te blijven en lief te zijn voor mijzelf!” Daarboven op kwam ook nog aan het licht dat ze een rugafwijking had. Hiervoor heeft ze moeten revalideren. “Dat gaat nu goed, maar als ik mijn rug buig dan heb ik wel plooien aan de zijkant als gevolg daarvan.” Maar over het algemeen is ze tevreden met haar lichaam. “Mijn buik vind ik het minste, maar daar zal ik vast niet de enige in zijn.”
“Als thuiskapster kom ik veel bij mensen thuis, ik kan ze dan toch net wat extra aandacht geven. Met veel klanten heb ik inmiddels een band opgebouwd. Dat bevalt mij veel beter dan in een grote salon werken. Het verhaal van Astrid heb ik van dichtbij meegemaakt, wat een sterke vrouw is dat. Bijzonder om dat van de zijlijn mee te mogen maken. Haar verhaal heeft mij zeker geïnspireerd om mee te doen.”