Illona is in haar jeugd veel gepest. Ze was anders. Niet zozeer om hoe ze er uit zag, maar meer omdat ze een ‘gemakkelijk’ slachtoffer was. ‘Ik was mager en onzeker. Ik voelde me ook anders, maar waar dat precies aan lag weet ik eigenlijk niet.” Haar ouders waren gescheiden en de weekenden bracht ze door in een ander dorp dan waar ze op school zat. “Toen ik op het voortgezet onderwijs kwam dacht ik: ‘Nu is het afgelopen en laat ik mij niet meer pesten’. Toen sloeg het de andere kant op en was ik niet altijd het leukste meisje van de klas om het maar voorzichtig te zeggen.”
Illona doet een opleiding als stylist , maar komt er al snel achter dat daar geen werk in te vinden is. “Ik wou iets creatiefs doen. Het was ook een hele leuke opleiding, maar een baan vinden in dat gebied is bijna niet te doen. Ik heb nog geprobeerd om Docent Beeldende Kunst te studeren, maar ik kwam in een burn-out terecht en heb daarom die opleiding afgebroken. Misschien pak ik die nog wel weer op, maar eerst wil ik de zaken op de rails hebben.”
Ze werkt nu in de horeca, in een supermarkt en ze past op. “Ik vind afwisseling leuk, ik moet niet elke dag hetzelfde doen.”
Ze vindt het leuk om voor de camera te staan. Ze doet het wel vaker bij een vriend die fotografie als hobby heeft ontdekt. Schroom om te poseren heeft ze niet. Ook niet om topless te poseren. “Laatst had ik een profielfoto waar een hoop commentaar op kwam. Ik had geen bovenkleding aan, maar mijn armen waren voor mijn borsten gekruist en je zag eigenlijk niet zoveel, maar veel vrienden vonden het niet kunnen. Ik heb de foto toen maar weer verwijderd. Misschien ben ik wel te vrij of is de wereld een stuk preutser geworden. Vroeger kon je gewoon topless zonnen, moet je dat nu eens proberen.”